De merel en de krentenboom

Hier zit de merel in ZIJN krentenboom. Achteraan zie je zijn bad. De rest van de vogelbuurt mag daar ook in bad.

En hier zie je wat hij eet: krentjes. Hij kan er wel drie in zijn snavel meenemen. Hij heeft ook al twee grote kinderen!

Als hij heeft gegeten, gaat hij op een hoge plek zitten, of in de krentenboom zelf en zingt. Uit dankbaarheid? Uit blijdschap voor het lekkere maal? Waarschijnlijk het meest om te laten weten dat deze krentenboom echt van hem alleen is!

Dank je wel voor het zingen, merel! Jij mag alle krenten uit de boom hebben!

Nog meer straatbloemen!

Straatmadelieven in alle kleuren van de regenboog!
Wij stellen u voor:

de straatklaproos
het straatklokje

en het straatviooltje

Het vijvertje: zomervijvertje

Daar is het vijvertje weer! Het is echt een juweeltje, met dwergbamboe eromheen. In februari en maart (zie Archive) waren er ook foto's van te zien. Er was in maart niets meer van de dwergamboe te zien, het was kaalgeknipt en op een volgende foto omsneeuwd. Nu is het een zomervijvertje geworden: de eerste foto is gemaakt op 1 juni, de meteorologische zomer
de tweede op 21 juni, de astronomische zomer . De kleine bamboe groeit flink. Het vijvertje is weer mooi!

Oranjefeest!

Mijn favoriete sport van dit moment? Vlinders fotograferen! Maar bloemen zijn ook leuk. Een perk vol prachtige oranje goudsbloemen (calendula officinalis). Niet alleen mooi, maar in zalf of crème verwerkt ook goed voor je huid.
Hier staat een witte tussen de oranje ...
En nog wat viooltjes met paars oranje gezichtjes tot besluit.

Na rupsen komen vlinders

Hé! Ga die vieze rups eens vangen! Wat is hij lelijk zeg! En hij vreet de blaadjes van mijn planten op!

Oh, wat mooi! Allemaal vlinders in de tuin! Laten we volgend jaar nog meer bloemen planten om vlinders te lokken!

Hoe zit dat toch? Een rups is gewoon een babyvlinder. Hij heeft nog geen vleugels, is niet volwassen en niet in staat om zich voort te planten.
Dan kan het niet anders of een vlinder is een oude rups. Een rups met vleugels die zich nu ook kan voortplanten en dan zorgt voor ... jonge rupsjes!
Ze horen er allemaal bij! Ze zijn allemaal mooi, kijk maar ...

Jonge vlinders ...

en oude rupsen

Blauw ... indigo ... violet

Het prachtige heldere blauw van de korenbloem, een heerlijk koel rustpunt op al te warme zomerdagen
en het nog diepere blauw van de ridderspoor
een stralend paarse geranium
en salvia, bijna overweldigend paars in zijn massa
nog wat paarsen bij elkaar
en een vlindertje tot besluit.

Zomerfeest! Rozenfeest! Rood ... oranje ... geel ...

Vijf maal het symbool van de liefde. Deze rozen ruiken allemaal heerlijk! helaas blijft de geur buiten beeld. Ook de doornen zijn niet te zien.

Wat doen de zachte bloemblaadjes en de scherpe doornen samen als symbool van de liefde? Liefde is niet alleen maar zachtheid. Voed een kind op, wijs het nooit terecht en het groeit niet op tot zegen van zijn omgeving en van zichzelf. De doornen zijn die dingen die de geliefde niet in zijn of haar eigen zelfbeeld had en waarmee soms een pijnlijke confrontatie plaats vindt. Maar daarmee komen die dingen aan het licht en kan er ook een verandering mee plaats vinden. Doornen horen ook bij de liefde, want ze helpen om onze geliefden op het goede pad te houden. Je geliefde is je naaste. Je naaste is iedereen. Met zachte bloemblaadjes en met scherpe doornen is de liefde compleet.

Zonder horizon ...

... en bijna zonder woorden ...

Mendel in je achtertuin

Mendel was een Oostenrijks geestelijke die veel onderzoek heeft gedaan naar de overerving van enkelvoudige kenmerken bij planten. Hierboven een demonstratie van wat hij bedoelde in de bontaische tuin in de Uithof.

En hier mijn lieveling: gele meconopsis cambrica ...
Oranje meconopsis cambrica is ook mooi.

En ineens ... waren er na een paar jaar ook oranje/gele (schijn)papavers in onze tuin! De eerste nakomelingen van gele en oranje (schijn)papavers!

Viooltjes, vlinders, vreugde!

Lieve violengezichtjes
Een witje en een bloem ...
Tussen de mooie rode bloemen nog een andere schoonheid ...
Eerst blijft hij fladderen, maar dan gaat hij rustig zitten ...
Heel dichtbij ...

Vverstopt tussen de planten ...



En nog een beetje dichterbij

Hartbrekend mooi!

Op een middagwandeling kwam ik deze plant tegen ...
Wat is dat toch? Een cactus?
Nee, een saxifraga.
Mooi en opvallend door de spiraalvormen. Wiskunde in de natuur!


Een paar dagen later ...
Hij bloeit!
Nee, toch nog niet, want ...
vandaag: - laten we die plant nog eens zoeken.
- Welnee, die is uitgebloeid.
- Nee, ik wil hem nog eens zien. Ik kan hem niet vinden! Wat is dit voor een grote bloemstengel?

- Dat is hem!
- Nee!
- Ja toch, nu zie ik die mooie spiraalvorm weer onder de bloem!

Dit is binnen vijf weken gebeurd.
En tot slot: een rad van avontuur! De slang die in zijn staart bijt.
Cirkels. Het oneindige. Het steeds terugkerende. De grote reis. Niets gaat verloren ...