Alsof er iemand dwars door je heen kijkt!

Soms ontmoet je mensen waarbij je het gevoel hebt dat ze dwars door je heenkijken.

Zet even in gedachten een ladder tegen de boom, klim mee en kijk van dichtbij. Bij deze boom is het niet alsof je dwars door hem heen kunt kijken, maar dat je echt dwars door hem heen kunt kijken!

En klim nu maar weer naar beneden en haal de ladder weg van de boom.

Ha, herfst!

Ja, dat kan ook nog in de herfst. Bloeiende bloemen, met bezoek erin!

Hier nog een keertje

Ik houd echt heel erg van bomen met gele herfstbladeren!

Het loont de moeite om af en toe omhoog te kijken. Daar is het ook mooi.

Au! lijkt deze niet-winterharde salie te roepen. Ik heb haar maar niet meer geaaid, ook al ruiken haar bladeren zo heerlijk naar vruchten. Ze heeft het te koud gehad. Dat is zielig. Je kunt het zien aan de verkleuringen van haar bladeren.

Herfsttafereeltjes

Op zelfs twee grote paddestoelen, rood met witte stippen ...

en hier zijn ze nog een keer ...

hier zie je hun hoedjes van bovenaf.

Eigenlijk had hier nu nog een foto moeten staan van een prachtige grote rode vliegenzwam die aan mijn route naar de bushalte staat. Maar toen ik hem wilde fotograferen, was hij kapotgeschopt!

Blijf af!!!

Paddestoelen zijn ook een onderdeel van ons ecosysteem dat wij nodig hebben om te overleven. Het is wel zo dat wij moeten helpen om het ecosysteem zo goed mogelijk in stand te houden, maar als wij er niet zorgvuldig mee omgaan, is het waarschijnlijker dat het ons overleeft en er alleen beter van wordt, dan dat wij het overleven. Vliegenzwammen zijn giftig, maar dieren worden gewaarschuwd door hun signaalkleur. Je kunt je kinderen leren dat ze paddestoelen niet moeten aanraken. Paddestoelen zijn mooi en ze hebben hun plaats in het geheel. Laat ze staan.

Kijk op je wandelingen ook eens naar beneden. Daar is ook veel moois te zien!

Opletten in het verkeer!

Op wat voorlopig de laatste mooie herfstdag zou zijn, zien we deze medeweggebruiker midden op een fietspad zitten. De krekel denkt er niet aan om de camera te ontvluchten. Waarschijnlijk vindt hij het lekker warm op het wegdek. Hij is ook makkelijk (voorzichtig) in handen te nemen en wordt na het poseren op veilige afstand van het pad gezet, waar hij wat vliegt en springt en uiteindelijk tussen de grassprieten uit het gezicht verdwijnt. Dag krekel! we wensen je een veilige herfst!

Nog een avondwandeling

Een bankje in de avondzon met een beetje een saai uitzicht, totdat ...

ik de mooie wolkenrij langs de kust ontdek!

Geen paraplu, maar daar trekt het regenbuitje zich niets van aan!

Een mooi duinmeertje in een voor ons nieuw gebied

De ondergaande zon op een wolk, maar we zijn nog lang niet thuis ...

Wie heeft dàt hier neergelegd?

Zand, water en ... veren!

Veren! Van wie? Waarschijnlijk van ruiende watervogels.

Hé! Wat is dat voor handschoen? Hoe komt die hier op het strand?

Ik weet wel wie de stenen heeft neergelegd: Rijkswaterstaat. Want waddeneilanden willen wandelen.

Ze mogen niet al te snel wandelen, anders raken we ze kwijt! Hier zie je dat waddendijk en een smalle rij jonge duinen elkaar overlappen. We proberen een dynamisch gebied statisch te maken. Natuurlijk lukt dat nooit helemaal!

De oogst van de herfst

Dit is de bloem van de passiebloem ...

... en even verderop zit één van de zachte oranje vruchten. Als je geluk hebt, zijn ze niet hol en kun je ze zelfs eten!

De stam van een dode boom vol zwammetjes, van dichtbij gezien

Hier zie je de boom verder weg, dan kun je zien dat de paddestoeltjes echt heel klein zijn.

Een avondwandeling langs het strand

Een avondwandeling langs de Noordzeekust van Ameland

Langzamerhand wordt het donkerder

De zon nadert de horizon ...

Het groen wordt donkerder, de plassen ertussen lichten nog op ...

Tijd om op je schreden terug te keren!

Het wordt kouder, jas en trui worden te dun.

Niet alleen op het strand is het mooi, je moet niet vergeten om eens naar boven te kijken

Het was nog een heel stuk lopen naar huis!

De eer is aan ...

... deze trotse jonge mantelmeeuw! Hij/zij mag deze post openen. Overigens kwamen we later een wat minder vriendelijk exemplaar tegen in de buurt van een vluchtplaats voor meeuwen, scholeksters en wulpen. Kennelijk zinde hem onze aanwezigheid niet. Hij maakte een duikvlucht, liet "iets" op de voorruit en de motorkap van de auto vallen en achtervolgde ons nog even, terwijl hij brutaal naar binnen keek, vliegend naast de auto!

Een foto van het groene strand aan de noordkant van Ameland

Nog één van diezelfde plek. In 2007 heb ik hier ook een aantal posts over gemaakt. Het is een dynamisch gebied, dit jaar zag het er weer anders uit dan vorig jaar

Nazomerplaatjes

Bijna herfst? Nee, dat doen we nog niet, het is eind augustus en we krijgen nog mooi weer. Kijk eens, dit is het vijvertje weer. Zie je het water? Nee, dat is niet te zien door de dwergbamboe en de papyrus in het midden.

Een vliegenzwam!

Sedum, de lieve nazomergast, krijgt steeds meer roze bloemetjes

Een vlindertje op asters

Gestrande walvissen? Nee, gelukkig niet. Courgettes!

En de eerste herfstbladeren tot besluit.

Geen "Lied ohne Worte" maar een foto mèt woorden

Wanneer ik aan het eind van de middag naar buiten loop, regent het een beetje. De bushalte is vlakbij dus ik neem niet de moeite mijn paraplu te pakken. Wanneer ik eenmaal in de bus zit, gaat het steeds harder regenen. Als ik eruit wil om over te stappen, verontschuldigt een heer zich "dat hij normaal wel even uit de bus zou stappen, maar dat nu toch liever niet doet." Ik heb inmiddels al gehoord en ook gezien dat het echt heel hard regent. Dus trek ik de capuchon van mijn regenjack over mijn hoofd, doe mijn armen uit de deur van de bus, steek mijn paraplu op en spring daarachteraan.
De bus rijdt met veel geruis weg, want er ligt inmiddels een aardige laag water op straat. Ik steek over en ga in de abri staan om op de bus naar huis te wachten. De regen ratelt op het dak, klettert op straat en wordt zo af en toe in bijna horizontale richting meegenomen door de wind. De regendruppels die dan het dichtst bij het rode asfalt zijn, lijken op glimmende parels. Ze rollen over het wegdek; eromheen is een nevel van veel fijnere druppels. Alles is in een grijs waas gehuld.
Wat zou ik graag een foto maken! Maar zelfs met mijn paraplu onder het afdak blijf ik met moeite droog en als ik mijn camera uit mijn tas wil halen, moet ik zo bewegen dat ik onder het afdak vandaan kom.
Ik blijf maar stilletjes staan en geniet van alle regengeluiden en het schouwspel van regendruppels en regenvlagen.
Wanneer ik later uit de bus stap, schijnt de zon alweer en tovert hij lichtjes in alle regendruppels op bomen en struiken. En het ruikt lekker, naar regen!

The untouchables

Dit is de kleine berenklauw, een lid van de schermbloemenfamilie. Ik denk tenminste dat het de kleine is, want de grote kan tussen de 3 en 4 meter hoog worden. De kleine wordt tussen 90 en 150 cm, maar toen ik deze berenklauwen fotografeerde (in juni), waren ze ongeveer 180 cm hoog
Jonge planten zijn nog niet giftig, volgens diverse boeken ...
maar toch is terughoudendheid bij deze plant geboden. Kijk ernaar, geniet ervan want ze zijn mooi, maar raak ze liever niet aan! Dat kan huidbeschadigingen veroorzaken.

Houd (van) de dief!!!

Het is een mooie zomerochtend. Je wilt even rustig in de tuin gaan zitten lezen. Een kop koffie erbij, met een lekkere plak cake. Boek naar buiten, cake naar buiten, zo, even naar binnen om de koffie te pakken.

Je wilt de koffie neerzetten en ... Wat? Waar is de cake nu?

Tja, dat komt ervan als je tuin tot het territorium van een zorgzame merelvader met twee jongen behoort! Hij heeft voor de derde keer jongen dit jaar en die moeten groot en sterk worden, daar heeft hij heel veel voor over! Zingen doet hij al een aantal weken niet meer, maar van zijn vaderplichten kwijt hij zich als de beste.

Hulde aan deze slimme, lieve, dappere vader!

Ultraviolet

Bloemen met strepen zijn dikwijls nog mooier wanneer je in staat bent ultraviolet licht te zien ...
Mensen kunnen dat niet ...
bijen wel ...
en ook grasparkieten. En hiermee is de lijst ongetwijfeld niet compleet.
De tekening van de grasparkieten met traditioneel, niet door kweek gemanipuleerd verenpak ziet er in ultraviolet ook heel anders uit en is medebepalend voor hun plaats in de rangorde van de groep. Bijen zien de bloemen hierboven anders, misschien nog mooier! Het zijn malves, vertelde een attente bezoekster van dit blog mij.

Bij bloemen horen vlinders. Deze mag de rij sluiten.