Een bos vol ...

eettafels ...
lekkers: brandnetels voor de soep, aardappelpuree of als groente en voor de rupsen die later koolwitjes worden
bloeiend mos ...
speelgoed ...
ambachten: gevlochten wilgetakken vormen een prachtige groene boog over dit pad


zon en schaduw, geheimen ...

Twee plantencryptogrammen

Applausbloemen!



Hier stuur je iemand met een kluitje in

Wegkanten van vroeger

Zo zag het er vroeger uit langs de kant van de weg. Je kon een heel veldboeket plukken.
En zo zag het er ook wel uit. Vooral de mooie lila klokjes zie je in Nederland nog maar weinig. Er wordt te veel mest gebruikt. Jammer!




En rode klaver was er ook altijd bij. Korenbloemen? Die zijn er nog niet. Nog even geduld!

Groen en geel

Een frisgroen Nederlands bos in het voorjaar. Het lijkt wel een oerwoud!
Zo zien varens er uit als ze nog jong zijn. Wat vreemde groene sprieten, moeilijk herkenbaar als je ze voor de eerste keer zo ziet. En zo kennen we ze wel.

Nog wat stralend gele trollius ... En als de zon straalt, kan hij mooi in het water schijnen!

Erger je niet groen en geel, de natuur is mooi en niet alleen in het voorjaar!

De vlinder en de kikkerkoning

In 1887 schreef Hans Christian Andersen zijn sprookje over een vlinder. Een vlinder kan maar niet kiezen met welke bloem hij zal trouwen.
Mijnheer vlinder verdoet de hele zomer met zoeken ... maar geen bloemendame is goed genoeg!

Uiteindelijk zoekt hij tegen de winter de warmte van een huiskamer op en eindigt opgespeld in een vlindercollectie ...
Boodschap van het sprookje: wees niet te besluiteloos, doe het juiste ding op het juiste moment!


En mijn boodschap daarna: vlinderman, zoek een vlindervrouw! Vlinders trouwen met vlinders, niet met bloemen!
De laatste vlinder is een mooi voorbeeld van de zon- en schaduwmomenten die het leven te bieden heeft.



Nog een sprookje: de kikkerkoning.



Het prinsesje dat met haar gouden bal in de paleistuin speelt, vindt de kikker maar een vies en eng beest. Maar vooruit, ze heeft hem nodig om haar gouden bal uit de vijver te halen. Helemaal van harte duldt ze hem niet in haar nabijheid.

Maar wanneer ze hem dan uiteindelijk vol afschuw een eind heen gooit, verandert hij in een schone prins! Kennelijk vergeeft hij de prinses haar onvriendelijke gedrag ...
En zij leefden nog lang en gelukkig!

Wat te doen? Oh mooie pioen!

Een zwarte kat kruist uw pad ... oh wee, ongeluk! Maar wat te doen als je een vlinder op je pad vindt? Probeer of hij op je hand wil komen zodat je hem op een bloem of plant kunt zetten. Waarschijnlijk wil hij dat niet en vliegt hij uit zichzelf weg. Mooi, dan is hij van het pad af en zal niemand meer op hem trappen!







De gekleurde zusjes van de witte pioenen van afgelopen zondag:
Stralend roze


Diep rood


Zonnig geel; zo zijn we al aardig op weg naar de regenboog!

De mantel van ...

Twee maal vrouwenmantel (alchemilla mollis)


De mantel van de ijskoningin ...


en de mantel van de regenfee!

Potrozen, kamerplanten, siervogels ...

Er zijn minstens twee soorten anjers en rozen, ontdekte ik laatst: je hebt potanjers en potrozen en anjers en rozen zonder het voorvoegsel "pot" ervoor. Dat zijn dan blijkbaar de "gewone". Zien ze er nu zo anders uit? Nog afgezien van het feit dat beide bloemen in veel variëteiten worden gekweekt, zie ik eigenlijk geen verschil, behalve dan dat er van mij wordt verwacht dat ik die potanjers en potrozen niet in de volle grond zet.
Jarenlang heb ik twee mooie rode potroosjes in een perkje in de voortuin gehad, ze deden het er prima! En van een kamerplant kun je een tuinplant maken, als de klimatologische omstandigheden voor de plant tenminste goed zijn.
Zo zijn er ook siervogels. Dat zijn geen beeldjes van vogels, maar echt levende vogels; je kunt zelfs voer voor siervogels kopen. "Een vogel is niet slechts voor de sier; naar ik hoop leeft hij met veel plezier". En siervogels zijn dan zeker ook nog kooivogels, wat voor een vogel ongetwijfeld geen onverdeelde vreugde is; hoe kan hij dan zijn vleugels gebruiken?
Onkruid kennen we ook, dat is net zo erg als een ondeugd. Nu is onkruid meer iets subjectiefs dan ondeugd: wat de een mooi vindt, bijvoorbeeld kruipend zenegroen, noemt de ander onkruid omdat het in de tuin moeilijk tot een vaste plek beperkt kan blijven of buiten de perken tussen de bestrating opkomt.
Ik kan niet anders dan concluderen dat al die voorvoegsels als pot-, kooi-, perk- en sier- meer iets zeggen over datgene wat wij als mensen willen dan over de eigenschappen die de dieren en planten in kwestie hebben. Die planten, die dieren, moeten zijn zoals wij willen, om het even of nu blijkt dat zij daarvoor minder geschikt zijn (planten) of er niet gelukkig van worden (dieren). Niet echt geweldig dus.
Je komt alleen vooruit door te roeien met de riemen die je hebt. Willen roeien met riemen die je wilt hebben, maar die er niet zijn, zal je geen vooruitgang brengen.
Daarom: rozen! anjers! vogels! planten!

Hollands landschap in mei

Boom hek schapen ...
Een kwikstaart op een bankje in de ochtendnevel
Een mooie kastanjelaan als intermezzo
Een paar dagen later gebeurde er dit: koeien en een zwaan maken wat aarzelend contact ...

Mei is wit van het fluitekruid!

(Kam)pioenen

De zondag van de drie sneeuwwitjes ...














Wie wordt niet ontroerd door de tere ingetogen schoonheid van deze vroegbloeiende pioenen?







Ze zijn de kampioenen van deze zondag!

Reprise straatmadelief

Hallo hier zijn we weer! We bloeien!
Ik, vergeetmijnietje







En wij, druifje en meconopsis cambrica




En wij ook, twee oranje papavertjes





En de madeliefjes in het gras? Die zijn er even niet. Het gras is gemaaid. Maar we hebben iets anders ...




Dit huis heeft geen waakhond nodig. Hier waak ik! zegt deze mooie meconopsis cambrica.

Een zachtlila flashback

Vorige maand bloeide de mooie zachtlila pulsatilla ...










En kijk nu eens, een maand later. Nog steeds mooi en de indruk is nog steeds zacht. De bloemen zijn uitgebloeid en zien er bijna zijdeachtig uit. Een droom van een plaatje!

Hé, straatmadelief!

Ik ben helemaal geen straatmadelief! Ik ben een blauw druifje!
En ik ben meconopsis cambrica. Ik sta gewoon langs de stoeprand, samen met druifje. Ik bloei nog niet. Ik groei graag tussen stenen.












Ik ben een vergeetmijnietje.


















Ik ben een paardebloem! Ik kan bijna overal groeien!



















Wij zijn wel madelieven. Maar we staan in het gras.










Wat is dat?
Een uitgebloeide paardebloem. Weet je wat? Je moet ertegen blazen! Zoveel pluisjes als er overblijven, zóveel kinderen krijg jij later!
























En tot besluit het lieveheersbeestje. Omdat het zondag is!

Zaterdag begint oranje en heeft een blauw einde

Oranjetipje. Een mooie vlinder, erg beweeglijk en daarom niet helemaal haarscherp. Maar te mooi om niet te laten zien!

Oranje papavertjes. De één na de ander gaat open, de bijen komen nectar halen en maken een grappig geluid in de bloemen. Straks komen ook de gele. Eigenlijk zijn het geen papavers, maar schijnpapavers: meconopsis cambrica. Jaar in, jaar uit fleuren ze de tuin op. Hoe kom ik eraan? Gewoon wat zaadjes meegenomen van een uitgebloeide bloem die langs een stoeprand bloeide. In de tuin gegooid, geduld gehad en het volgende jaar kwamen de bloemen











Een oranje tulpje. De druppels van een nachtelijke regenbui zitten nog op de bladeren





En na al dit oranje ...

zeggen de blauwe gentianen ...
Goedenacht!