Er was eens ... een rek dierbare oude grammofoonplaten. Ernaast lag een fotoalbum. Zowel de grammofoonplaten als de foto's waren de tastbare bewijzen van lieve herinneringen. Ze waren niet meer zoals toen ze nieuw waren. De grammofoonplaten hadden krassen, de foto's waren verkleurd. Maar misschien gaf dat juist wel een extra dimensie. Terwijl je ermee bezig was, droomde je weg, je herinnerde je hoe het toen was ... En juist door de krassen op de grammofoonplaten en de veranderde kleuren van de foto's besefte je dat het om dingen uit het verleden ging.
Je voelde een soort heimwee, weemoed vermengd met warmte. Het was niet helemaal zoals vroeger ... maar je kon benaderen hoe het toen was.
Veel mensen hebben al geen platenspeler meer. De CD-speler wordt ook steeds minder gebruikt. Je neemt gewoon een "download" en als die je verveelt, laat je hem plaats maken voor een andere. Je zou al die gedownloade tracks wel kunnen opslaan en bij gelegenheid op je nieuwe PC of je nieuwe MP3 speler kunnen overzetten ... maar de drempel om je er helemaal van te ontdoen, is waarschijnlijk al een stuk lager dan bij iets tastbaars als een CD of een grammofoonplaat, zeker bij degenen die nauwelijks meer CD's, laat staan grammofoonplaten hebben bezeten.
Digitale foto's kun je van site naar blog naar memory stick naar weer een andere PC laten migreren zonder dat ze enige verandering ondergaan.
Voordeel of nadeel? Voordeel is dat ze net zo mooi blijven als ze altijd waren; nadeel dat je niet meer zelf in je herinnering een extra gouden glans kunt geven aan die tastbare en verbleekte aandenkens.
Dus er waren eens ... minder momenten om weg te dromen? Misschien is het wel heerlijk dat de muziek en de foto's zo mooi blijven. En niets belet mij om mij in gedachten weer beelden van vroeger voor de geest te halen, of melodieën van muziekstukken die ik mooi vind, te horen. En wat een heerlijke verrassing om ze dan te kunnen oproepen en te ervaren dat ze nog net zo mooi als vroeger zijn!
Of de generatie die opgroeit met downloads en digitale foto's minder dromerig is dan diegenen die daarnaast ook nog bijvoorbeeld CD's en fotoalbums hebben, is een vraag die ik niet kan beantwoorden. Ik zit er zelf een beetje tussenin. Het hangt van je persoonlijkheid af en van het feit of je je bewust bent van de mogelijkheden, beperkingen en effecten van de nieuwere media.
Droommanagement? Nee. Dromen mogen gewoon uit zichzelf komen.
Saturday, December 02, 2006
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment