Spiegeltje spiegeltje ...

Er was eens ... een koningin. Ze was de machtigste vrouw van het land. Ze wilde ook in schoonheid iedereen overtreffen. Elke dag keek ze in de spiegel (die kon praten) en vroeg dan of ze nog steeds de mooiste van het land was. En op een kwade dag ... zei de spiegel dat een ander de mooiste van het land was. Haar hart ontstak in toorn en ze wilde niet rusten totdat zij haar rivale zou vinden en onschadelijk zou maken. Want mooi was de koningin wel, maar ze had een slecht hart!
Ik moest aan een sprookje denken toen ik de bomen in het verstilde grijze winterlicht gespiegeld zag in de vijver ...

Zeg eens, vijver vol met water?

Zijn wij de mooiste bomen, nu en later?

Zolang ik hier ben, waren jullie hier ook altijd,

jullie zijn mij lief, draag in je hart geen nijd!

En ze leefden nog lang en gelukkig!