December: meer dan grauw en grijs

De laatste dag van het jaar. Een terugblik in december ...

Land, lucht en water in gedekte tinten
Het riet wacht op het zingen van de karekiet
Dit lieveheersbeestje school in een pepermuntgeranium en kwam één van de schaarse zonnestralen opzoeken
Skimmia brengt een wat ingetogen vrolijkheid in de tuin
Wat ruik ik? Viburnum! Heerlijk, het ruikt een beetje naar vanilleGingko, geliefd omdat er allerlei geneeskrachtige werkingen aan worden toegeschreven. De pruimachtige besjes zijn heel mooi maar ruiken echt heel vies!

Meloenboom tegen een stralend blauwe hemel. De geur waait je al van verre tegemoet. Gelukkig bloeit deze struik heel lang, wel tot maart.

De mooie rozet van een distel. Door zich plat op de grond uit te spreiden, verzekert hij zich van genoeg ruimte om zich heen in het voorjaar

Glanzend rode vruchtjes tegen een blauwe hemel. Mooi! Ik wens u voor volgend jaar: oog voor al het moois dat er is, hoe klein ook. Dat brengt een groot geluk! Tot 2007! Tot gauw!

Een andere blik op de wereld

De bloemen zijn bijna allemaal weg. De meeste bladeren zijn gevallen, de lucht is vaak grijs ... al het moois dat ik de afgelopen maanden fotografeerde, is er nu niet. Wat moet ik nu?

Iets anders zoeken dat mooi is. Op een andere manier gaan kijken. En ik zie vormen en kleuren die afgelopen zomer verborgen waren of waaraan ik misschien helemaal geen aandacht heb geschonken, omdat andere dingen veel opvallender waren en ik die veel mooier vond.

Kijk maar ...

Dat heb ik van de zomer nooit gezien, omdat de zon zo hoog stond. Maar nu zie je door de laag staande zon dat de tijm mooie koepeltjes vormt. Ruiken doen de tijm en lavendel nauwelijks meer, nu het zo vaak koud en nat is.

Het licht van de lage namiddagzon laat zien hoe het mos mooi bol tussen de tegels groeit. Het korstmos op de tegels geeft geen relief

De prachtige paarsrode takken aan deze struik waren mij niet eerder opgevallen

Zelfs op een grijze dag springen de gele takken van deze struik er nog uit

Er is nog hoop. Bijvoorbeeld deze hoop bladeren in de namiddagzon ...

Regen en wind!

Vandaag is een dag met veel regen en wind. En kapot gewaaide paraplu's in bijna alle kleuren van de regenboog ...


In de hoek gegooid, als dank voor bewezen diensten

Was de prullenbak al vol of heeft de wind dat gedaan?
Op de achtergrond hyacinten. De paraplu zelf doet denken aan een narcis!

Ook alweer naast de prullenbak. Deze paraplu kleurt mooi bij het groen.

Deze blauwe paraplu heeft een blauwtje gelopen. Op een parkeerplaats gefotografeerd; de eigenaars zijn zonder hem weggereden.

Wat zielig! Je trouwe vriend bij regen en andere slechte tijden gooi je toch niet zomaar in de gevangenis!

Met hartelijke dank aan Tureluur die de meeste foto's van deze post aan mij heeft gegeven.

Ik kan het toch niet laten om aan het eind nog even een serieuze oproep te doen en als die wordt nagevolgd, kan ik nooit meer zo'n post maken als vandaag: Gooi je kapotte paraplu in een prullenbak en neem hem anders mee naar huis en doe hem daar weg!

Herinneringen

Er was eens ... een rek dierbare oude grammofoonplaten. Ernaast lag een fotoalbum. Zowel de grammofoonplaten als de foto's waren de tastbare bewijzen van lieve herinneringen. Ze waren niet meer zoals toen ze nieuw waren. De grammofoonplaten hadden krassen, de foto's waren verkleurd. Maar misschien gaf dat juist wel een extra dimensie. Terwijl je ermee bezig was, droomde je weg, je herinnerde je hoe het toen was ... En juist door de krassen op de grammofoonplaten en de veranderde kleuren van de foto's besefte je dat het om dingen uit het verleden ging.
Je voelde een soort heimwee, weemoed vermengd met warmte. Het was niet helemaal zoals vroeger ... maar je kon benaderen hoe het toen was.
Veel mensen hebben al geen platenspeler meer. De CD-speler wordt ook steeds minder gebruikt. Je neemt gewoon een "download" en als die je verveelt, laat je hem plaats maken voor een andere. Je zou al die gedownloade tracks wel kunnen opslaan en bij gelegenheid op je nieuwe PC of je nieuwe MP3 speler kunnen overzetten ... maar de drempel om je er helemaal van te ontdoen, is waarschijnlijk al een stuk lager dan bij iets tastbaars als een CD of een grammofoonplaat, zeker bij degenen die nauwelijks meer CD's, laat staan grammofoonplaten hebben bezeten.
Digitale foto's kun je van site naar blog naar memory stick naar weer een andere PC laten migreren zonder dat ze enige verandering ondergaan.
Voordeel of nadeel? Voordeel is dat ze net zo mooi blijven als ze altijd waren; nadeel dat je niet meer zelf in je herinnering een extra gouden glans kunt geven aan die tastbare en verbleekte aandenkens.
Dus er waren eens ... minder momenten om weg te dromen? Misschien is het wel heerlijk dat de muziek en de foto's zo mooi blijven. En niets belet mij om mij in gedachten weer beelden van vroeger voor de geest te halen, of melodieën van muziekstukken die ik mooi vind, te horen. En wat een heerlijke verrassing om ze dan te kunnen oproepen en te ervaren dat ze nog net zo mooi als vroeger zijn!
Of de generatie die opgroeit met downloads en digitale foto's minder dromerig is dan diegenen die daarnaast ook nog bijvoorbeeld CD's en fotoalbums hebben, is een vraag die ik niet kan beantwoorden. Ik zit er zelf een beetje tussenin. Het hangt van je persoonlijkheid af en van het feit of je je bewust bent van de mogelijkheden, beperkingen en effecten van de nieuwere media.
Droommanagement? Nee. Dromen mogen gewoon uit zichzelf komen.

November mistmaand

November mistmaand. Het gras en de andere planten zitten vol kleine druppeltjes. Het is koud, je ruikt bijna niets. De geluiden worden gedempt ...
Bij kale bomen kun je de vorm goed zien, zoals bij deze berk.

De rozentak houdt maar niet op met bloeien, een felroze accent tegen de mistige hemel.


Een felgeel verkleurde struik, op de achtergrond het wat mistige landschap

De felroze ananassalie bloeit nog steeds, maar nu het koud is, geurt hij minder.

Mistdruppeltjes op de bladeren van rode boerenkool. Door de mist worden de vormen verzacht en versmelten de kleuren meer met elkaar. De wereld wordt kleiner, over alles hangt een waas van geheimzinnigheid ...

November: dit jaar, vorig jaar

Dit jaar en vorig jaar was november een warme maand. Maar er was een groot verschil aan het eind vam de maamd.

Er waren dit jaar prachtige blauwe dagen waarop de zon je gezicht nog warmde en deze rozentak uitbundig bloeide. Er is nog steeds geen nachtvorst geweest en daarom zijn er nog veel bloemen.

Ook vorig jaar november bleven de bladeren lang aan de bomen zitten. Maar opeens, op de laatste zondagochtend van november, lag er een pak(je) sneeuw!

Dat vond ik wel heel bijzonder, sneeuw en nog zoveel blad aan de bomen!

Bruin

Ik houd niet zo van bruin. Of eigenlijk denk ik dat ik een vreselijke hekel heb aan bruin. De hele tuin is groen, ook 's winters. Geen bruine aarde te zien. Loop ik door het bos, dan kijk ik meestal naar de kruinen van de bomen, of naar de struiken. De bodem is bedekt met bruine bladeren. Vind ik dat lelijk? Nee, eigenlijk niet. Als de bladeren van struiken en bomen groen zijn, harmonieert dat mooi met de afgevallen bladeren op de grond. En in de herfst geven al die afgevallen bladeren een heerlijke geur.
Bruin eten? Chocolade! Lekker! Donkerbruin brood. Ook lekker! Bruine kleren? Alstjeblieft niet!
Boomschors is dikwijls bruin. Ik vind boomschors mooi. Groeit er mos of korstmos op, dan vind ik het nog mooier en ik houd het meest van de zilveren berkenschors.
Toch komt elk jaar onvermijdelijk het moment dat de herfst in winter overgaat en de bladeren die nog aan bomen en struiken zitten, alleen nog maar bruin zijn. Ik vind dat een wat moeilijk moment. Je moet dan naar andere dingen zoeken die mooi zijn. In de lente en de zomer vind ik dat veel makkelijker, met het vele groen en de vele bloemen.
Maar het is juist wel goed om te proberen iets moois te ontdekken in iets dat je niet als eerste zou kiezen. Iets waar je met een soort vooroordeel al jaren lang geen aandacht aan wilde besteden, blijkt ineens op zijn eigen manier mooi te zijn.
Misschien is het met bruin als met de begeleiding van een solo-instrument, of een solozanger of -zangeres: zonder dat bruin zou het andere nooit zo mooi uitkomen.
En heeft juist bruin niet alle drie de primaire kleuren in zich? Die ik ieder afzonderlijk wel mooi vind, maar die mij samen, als bruin, toch een beetje te somber en onopvallend zijn.

Een mooie met mos begroeide bruine stam met lichtbruine paddestoelen steekt prachtig af tegen het groen eromheen.

Koeien met een jasje aan?

n Een jonge Lakenvelder loopt wat te grazen in de buurt van bomen
Wat is dat nu? dacht ik vanmiddag. Lopen daar allemaal koeien met jasjes aan op die open plek in het bos?
Het zijn koeien van een oud ras, Lakenvelder. Op de foto hierboven kun je zien dat ze er ook in rood/wit zijn. Ook zijn ze niet erg groot, hebben ze een dunne staart en zelfs een vertederend
bescheiden geluid wanneer ze loeien. Je zou ze zelfs elegant kunnen noemen.
Ze mogen helpen bij het natuurbeheer, maar blijven waarschijnlijk niet de hele winter buiten.

Novemberlandschappen

Blauwe hemel, gele blaadjes: zo is november op zijn mooist!
Wandelend in de geheimzinnige schaduw van een laan met beuken waaraan al aardig wat gele blaadjes te zien zijn, in de verte wenkt het licht ...
sta je aan het eind ineens in de warme middagzon. Kijk eens om! De bomen zijn stralend geel.
De wereld bekeken door een knotwilg ...

Het landschap mooi weerspiegeld in het gladde water. Verderop wordt het weer blauw waar de wind het water laat rimpelen.Ook weer die mooie weerspiegeling in het water. Aan de ene kant zon, aan de andere kant schaduw met het spiegelende water als middelaar. Wat vriendelijke wolken aan de horizon. Lijkt dat niet een beetje op hoe het in het dagelijks leven is?

De schoonheid van de eik

Deze eik zie ik al jaar in, jaar uit en ik vind hem prachtig. Hierboven een plaatje van hoe hij eruit zag op 1 november ...
En 2 weken later op 14 november.

En dit is de schors van de eik. Van dichtbij gefotografeerd zie je dat er veel meer is dan schoors: er zijn ook korstmossen te zien. De schors is net zo robuust als de eik zelf.

Een warme, rode november ...

Rood is ook mooi. Bomen, paddestoelen, blaadjes, kom maar mee op mijn lunchwandeling!
Kleine rode sierappeltjes glanzen in de novemberzon
Kom eens kijken hoe mooi ik ben! leek deze prachtige boom al vanuit de verte te roepen
De gelderse roos laat haar besjes nu zien tegen de achtergrond van prachtig rood verkleurde bladeren
Een prachtige rode paddestoel

Hier kun je de plaatjes goed zien

En een madeliefje tot besluit. Opeens staan ze weer te bloeien tussen het gras en dat in november! Lief hè?

Herfstbeelden in roze en paars

Is het een bijzondere november? Het is wel bijzonder lang bijzonder warm - dat mag van mij nu wel eens veranderen - en de bomen zijn ook bijzonder geel dit jaar. Heerlijk vind ik het om door straten met rijen gele bomen te lopen. Natuurlijk, groene bomen zijn ook mooi, bruine weer wat minder, van rode bomen geniet ik ook maar gele ... en dan graag een knalblauwe lucht erachter, dat maakt het leven tot een feest!
Maar er is niet alleen geel. Er is hier en daar ook opvallend paars, van kleine paddestoeltjes en roze van bloemen.
De rozentak bloeit nog steeds, hier steekt hij af tegen zo'n uitbundig blauwe novemberopklaring
Herfstbrokaat heten deze lieve bloemetjes. Ze beginnen paars en verkleuren dan naar warm oudroze
De wonderlijke bloeiwijze van de wonderboom ...
en hier zie je hoe een paar van die wonderlijke bloemen al zaad beginnen te vormen. Dat had ik nog nooit eerder gezien.
en hier een verbazend paarse paddestoel. Er zijn steeds weer andere mooie dingen te zien!