De herfst heeft alle kleuren van de regenboog

- Oh, het grauwe seizoen is weer aangebroken ...
- Helemaal niet! Kijk maar eens ...

omlaag. Eikels en blaadjes ...
paddestoelen ...
en omhoog. De prachtige kruin van een gele boom ... om je heen: rode en gele bloemen ... gele bladeren ...
rode bladeren

nog meer rode bladeren

de rode besjes van Iris foetidissima ...

Dat is nu de herfst! Ga er lekker op uit en geniet! Een wandelstok nodig?

Deze niet. Deze struik heet duivelswandelstok. Die ligt beslist niet lekker in de hand, er zitten grote doornen op het hout. Hij heeft wel een grappige bloeiwijze met de kleur van rode luciferkoppen.

En wie zich het bos voelt ingestuurd, is vast wel blij, als het tenminste op dit bos lijkt dat prachtig wordt gekleurd door de krentenboompjes.
Heerlijk, het is herfst!

Een zachte oktobermiddag

Op mijn middagwandeling kwam ik vandaag allerlei planten tegen die je kunt aaien en die er ook nog mooi uitzien. Kijk maar mee ...

De zachte pluimen van dit wuivende siergras ... Zachte pluimen die we aaistaarten noemden ... Eén van de pruikjes van de pruikeboom ...
Een hoekje met allemaal aaibare planten en meer naar achteren als vrolijk contrast een paar felrode dahlia's ... Een groenblonde pol siergras ... Het fijne zachte groen van de tamarisk ...
... en de zachte gele vruchten van Poncirus trifolia met een fluweelzachte schil maar de smaak van terpentijn ... De hele struik is beladen met de zachte gele juweeltjes! Voor een citrusvrucht is dit gewas uitzonderlijk winterhard, het verdraagt tot wel 20 graden vorst. De Engelse naam is Bitter orange en zo is ook deze vrucht wel mooi, maar niet lekker!

Woensdag was een aaibare dag met allerlei herfstschatten.

Oogstfeest

Oogstfeest. Wanneer vier je dat? Wanneer de vruchten rijp zijn. Dat is niet op één dag, maar duurt wel van midzomer tot laat in de herfst. Een oogstfeest op één dag zou dan eigenlijk een hoogtepunt van dankbaarheid moeten zijn die een hele periode geldt.
En geldt de dank dan ook niet voor wat er aan het rijpen vooraf is gegaan en voor de periode daarna, waarin we de vruchten van de oogst zorgvuldig mogen opslaan, verwerken en genieten?
Ook in geestelijk opzicht oogsten we de vruchten van wat we hebben laten rijpen. En hoe divers die vruchten kunnen zijn, laat het sprookje van Vrouw Holle ons zien; het gouden meisje was bereid haar zorg en hulp te geven waar die nodig waren; het meisje dat met pek werd bedekt, wilde maar niet van toeschouwer tot meelevend deelnemer rijpen.
Wat we zaaien, zullen we oogsten. We oogsten mooie dingen, als we mooie gewaszaden hebben, een goede verzorging geven en het juiste gewas op de juiste bodem kweken, in gezelschap van de juiste planten.
Zo is het met alles. Het is niet altijd gemakkelijk, maar heel erg de moeite waard.

Herfstboeketje

Dit zijn de tere lilablauwe bloemen van de herfstkrokus. Want niet alles wat in de herfst bloeit en op een krokus lijkt, is herfstijloos. De laatste heet Colchium en heeft in het voorjaar grote bladeren die zelfs een beetje op andijvie lijken.
Ook hier heb ik pas op de foto gezien, hoe mooi de krokussen zijn. Ze hebben hetzelfde loof als de krokus die in het voorjaar bloeit. Gele roos China town heeft nog een nabloei. Elke dag loop ik langs de heerlijk geurende bloem om eraan te ruiken! Een heerlijk herfstcadeau!


Dit is de bloem van de ananassalie. De bladeren ruiken heerlijk, naar ananas natuurlijk, de bloem heeft geen geur. De plant bloeit meestal pas in oktober. Een uitbundig slot van dit boeketje in tedere kleuren!

Geraniumfeest

Wat? Nu nog geraniums? Jawel, ze bloeien nog steeds, ofschoon niet allemaal. En omdat ik nog steeds een paar keer per week langs hele mooie felpaarse geraniums loop en daar ook foto's van had, wil ik graag de andere - ook al zijn die al uitgebloeid - nog laten zien.
Van deze geraniums had ik, voor ik de foto bekeek, de fijne streepjes niet eens gezien!

Wat feller roze, maar ook mooi ...

Deze zijn echt blauw ...


Dit zijn de mooie paarse, waarmee het allemaal begon. Zowel in zon als schaduw zijn ze prachtig.



Deze hebben net weer een ander streeppatroon ...


En deze zijn lief roze.
Nu bloeien alleen de felpaarse geraniums nog en ik vind ze nog steeds een feest!

Twee uitersten

Hieronder zijn twee uitersten te zien.

De plant helemaal alleen in de kooi is een wollémia. We zagen deze in een pinetum. De plant is met uitsterven bedreigd en moet tegen grijpgrage bezoekers worden beschermd, ook al is hij op beperkte schaal wel in de handel. Ik werd er een beetje weemoedig van ...

Hier zie je de plant zonder tralies ervoor.

En daar is het vijvertje weer. Wat is het toch een prachtig groen juweeltje! Het water is niet eens meer te zien, de dwergbamboe groeit uitbundig en neemt zoveel ruimte in beslag als hij maar kan krijgen. De papyrus in het midden laat ook een grote vitaliteit zien.
Ik wil er even niet aan denken dat de dwergbamboe weer wordt gemaaid, net als afgelopen voorjaar!