De ochtend na Pasen

Help! De wereld is helemaal besneeuwd! Ik weet niet waar ik heen moet ...

Wacht dan maar even tot de sneeuw gesmolten is. Of veeg hem zelf van de wegwijzer af als je vindt dat de zon haar werk niet snel genoeg doet!

Ik weet wel waar ik heen moet. Naar de bushalte, maar mijn route ziet er heel anders uit dan anders.

En aan het eind van de dag: de eerder uitbundig gele forsythia toont tijdens een flinke sneeuwbui een ingetogen pastelgeel. Dat is ook mooi!

Winters Pasen

Het is een koude, zonnige zondagochtend. Ondanks de lage temperatuur zingen alle vogels uitbundig. De eerste tjiftjaffen zijn er ook alweer. Onderweg horen we er wel vijf!

Niet alleen om je heen is veel te zien ...

Als je naar beneden kijkt, zie je wondermooie patronen in de bevroren plassen ...

Lucht en water: zo boven, zo beneden

De stronk van een omgehakte boom. Maar er is wel iets merkwaardigs gebeurd. Aan de rand lijkt het wel alsof hij nog een poosje verder is gegroeid.

In de knoop

Buiten bloeit de forsythia en (bijna) de magnolia. Maar binnen zijn ook kleurtjes te zien ...

Uit de vrouwenknopendoos: gespen, knopen als schoteltjes, bolle knopen, alles in rood, roze en blauw ...

En nog een keer de vrouwenknopendoos: glazen knoopjes, bolle knopen, de witte met een geometrische vorm en de rood-wit-blauw-zwarte en de donkerblauwe stervormige. De laatste twee zijn een soort lievelingsknopen van mij.
En uit de mannenknopendoos: strengere vormen, altijd plat, nooit knopen op steeltjes zodat je altijd de draad ziet waarmee ze worden vastgezet. Stemmige, donkere kleuren, zwart, grijs of aardetinten. Knopencultuur!