Distelvink op maandag

Maandag is blauw. Ik houd van blauw. Op maandag heb ik 's winters vaak een blauwe trui aan.
Distelvink ... Waarom?
Distelvinken zijn mooie vogeltjes en ze zingen ook leuk. Als ik in het voorjaar naar mijn werk loop, hoor ik ze vaak zingen in de bomen.
Puttertjes worden ze ook wel genoemd. Vroeger werden ze vaak gevangen. Hun oogjes werden uitgestoken, omdat men dacht dat ze dan nog mooier zouden zingen, afschuwelijk! Ze zaten op een stokje met een ketting aan hun pootje en men leerde ze wel hun eigen drinkwater te putten met een emmertje.
Ik houd ook wel van zingen.
Mijn ogen zijn niet uitgestoken, maar ik zie het allemaal niet zo goed als de meeste mensen. Je zou kunnen zeggen dat dit in bepaalde opzichten ook een zekere mate van gevangenschap tot gevolg heeft. Ik ben er niet ongelukkig mee. Wat ik niet kan - meestal één of andere tak van sport - wil ik ook al lang niet meer.
En denk eens aan de handicaprace: het paard dat het hardst kan lopen, moet de langzamere paarden een voorsprong geven.
Probeer van elke nood een deugd te maken! Er is geen cirkel zo vicieus of je kunt hem doorbreken!