Vrijdag heeft alle kleuren van de regenboog ... maar geen plaatjes!

Ik heb een mooie verjaarstaart gemaakt! Van biscuitdeeg, met marsepein en zonnebloemen erbovenop! Wacht, ik heb er ook een digitale foto van gemaakt en die stuur ik je zo wel met een mailtje!
Zo gaat dat vaak tegenwoordig. Aan de ene kant is het leuk dat je nu iemand bijna direct precies kunt laten zien wat je zelf hebt gezien. Niet alleen van je vakantie, maar ook als je een paar uur weg bent geweest. Je kunt iemand over je schouder laten meekijken.
Tijd om te dromen? Tijd voor verrassingen? Als je het mailtje nog even ongeopend laat en je stelt je die taart voor, kan je inderdaad een verrassing wachten. Hé, ziet die ander een zonnebloem zo? Wat een fel geel! Oh, stelen en blaadjes erbij ... ik dacht dat de hele taart bedekt zou zijn met bloemen ... en misschien wel slagroom ertussen ... en nu is het asymmetrisch ... heel anders dan ik dacht! Wel een leuk idee, misschien kan ik daar ook eens iets mee doen ...
Krijg je direct het mailtje en bekijk je het onmiddellijk, dan heb je meteen gezien hoe de taart eruit ziet, waarschijnlijk nog voordat je je er iets bij had voorgesteld. Oh wat leuk! of: Nou, niet zo leuk en misschien is dan de kous af. Niet de voorpret van dromen, geen inspiratie voor een eigen idee.
Als je er wat langer over nadenkt, vindt hier toch een cultuuromslag in het beleven plaats. Vroeger schreef men elkaar brieven. Je hoorde niet de intonatie van de stem en daardoor bleef er veel te raden en ontstonden er wel eens misverstanden. Bij de introductie van de telefoon bleef er bij het telefonisch contact al minder in het onzekere. Als je gesprekspartner iets niet goed begreep, was er gelegenheid dit direct recht te zetten.
De mobiele telefoon werd gemeengoed en daarmee veranderde het telefoongesprek van iets voor bepaalde gelegenheden in een zeer frequent gebruikt communicatiemiddel.
En nu kun je elkaar op internet niet alleen mailen, maar ook horen en zien. Blijft er dan nog iets te radem of te dromen? Minder dromen betekent ook minder eigen creativiteit.
Is er een groot verschil met vroeger? Er is een toegenomen frequentie van de communicatie en een toegenomen precisie in ervaren van dingen. Daardoor is de tijdsdruk groter en hebben we minder tijd om te dromen. Maar is de weergave van wat we zien echt of zijn het façades waarachter we ons verschuilen?
Wat houden we voor onszelf en wat geven we aan (vele) anderen prijs?
Komen we elkaar nader of staan we verder van elkaar af?
Vrijdag heeft alle kleuren van de regenboog! Je mag van mijn verjaarstaart dromen. Hij mag eruit zien zoals jij dat wilt!